Links en rechts heb ik er al wel over verteld maar nu het er op lijkt dat het toch langer onderdeel zal zijn van ons leven dan vooraf gedacht, vind ik het leuk er toch wat over te schrijven.
Tot oktober 2022 had ik nooit verwacht dat majorette zo belangrijk is voor de Fransen. Het begon er mee dat de beste vriendin van Kate moest optreden, waardoor ze toch wel eens wilde gaan kijken bij een training. Tijdens de zomer hadden we ze al gezien met Feu St. Jean waar het er zeer indrukwekkend uit zag met het vuur. Maar goed, in oktober was het zover en ging Kate voor het eerst mee naar de training van de Majo Rêves (majorette dromen). Deze club is in 2019 begonnen nadat de trainster eerder al les gaf in Aiguillon en zelf verder ging in Port-Sainte-Marie.
Het is dus een vrij jonge club. Waarbij er op woensdagmiddag en zaterdag getraind wordt.
Kate traint woensdagmiddag en zaterdagochtend omdat ze bij ‘les moyennes’ zit. ‘Les grandes’ trainen alleen op zaterdagmiddag omdat de meesten op college zitten.
Vanaf eind oktober was Kate 2 keer per week, 2 uur aan het trainen. In december liep ze al haar eerste defilé mee. Wat gaat dat snel! Ze hebben zo’n 10 nummers voor tijdens de optocht zelf en dan nog 3-4 nummers als presentatie. Ik doe het ze in ieder geval niet na.
Om geld in te zamelen voor de club en de kosten te kunnen dekken wordt er regelmatig opgetreden. Hier krijgen ze namelijk een vergoeding voor. In december zijn de weekenden druk gevuld met kerstmarkten. Hierbij is de defilé (optocht) in Villeneuve-sur-Lot de grootste. Er wordt dan gebruik gemaakt van lichtjes in de batôn. Dat ziet er heel erg mooi uit.
Eind februari/ begin maart is er 2 keer defilé in Layrac. Hier wordt dan een soort van carnaval gevierd. Erg gezellig met diverse muziekbandjes.
Dan is er de carnavalsoptocht in Bazens (nope, nooit wanneer het echt carnaval is) maar dit is een kleine festiviteit. Mede een promo van de club om kenbaarheid te genereren maar dat mag de pret niet drukken.
Dan gaan de de festiviteiten verder in mei. In Nerac is het een weekend lang feest in de stad. Er staat een grote kermis en er wordt van alles georganiseerd. Op zaterdagavond is er defilé met lichtjes en zondagmiddag mogen ze nog een keer lopen. Daarna komt Les Fraisiades in Clairac. Dit is het aardbeienfestival aangezien Clairac bekend staat om deze vrucht. Altijd een lange dag want ze treden in de middag op en dan nog in de avond.
In juni treden ze in ons eigen dorp op met Feu St. Jean. Hierbij treden Les Grandes op met vuur. Super mooi om te zien en veel respect voor de meiden want er is altijd wel iemand die (lichte) brandwonden oploopt of waarbij de haren toch net iets te dichtbij het vuur komen.
Of dat allemaal nog niet genoeg was kwam begin dit jaar Nathalie (de trainster) met de mededeling dat de club was uitgenodigd mee te doen met Le Batôn Crystal. Een wedstrijd tussen 8 clubs uit zuid-Frankrijk. Een hele eer maar dan moesten ze aan de bak. De trainingen werden serieuzer aangepakt en vele kostuums besteld.
Dit hele gebeuren stond voor 1e pinksterdag gepland. Aangezien het bijna 3 uur rijden is en we op zondagochtend er om 8.00uur moesten zijn hebben we er de avond ervoor overnacht in een gîte vlakbij. We wisten niet wat we konden verwachten maar dachten goed voorbereid te zijn. Toen we aankwamen werden we behoorlijk verrast. Er kwamen enorme groepen mensen aanlopen met trommels, toeters, fluiten en nog meer dingen die goed herrie maken. Het leek wel of we tussen de harde kern terecht waren gekomen bij een voetbalwedstrijd. Gok dat dat ook de enige reden was waarom de vaders mee kwamen, omdat ze alles uit de schuur mochten trekken om herrie te schoppen.
Maar goed daar stonden we dan, zondagochtend in een sporthal met een paar honderd man die herrie maken. Oef, daar ben ik niet de beste in… Er zijn 3 verschillende niveaus met ieder verschillende formaties ( groep, duo/trio, single). Je begrijp dat van 8 clubs… dat duurt even. Je zag duidelijk verschil tussen de (bijna) professionele groep en onze club. Als is dat niet gek. Majo Rêves heeft zo’n 20 deelnemers en is nog heel jong en anderen gaan naar de 60-70 deelnemers en bestaan al 50-60 jaar.
Er waren groepen bij die dachten dat ze voor een 18+ locatie meededen. Mijn persoonlijke mening is dat dat niets meer met majorette te maken heeft. Rond 18.00uur was de prijsuitreiking. Erg spannend voor de meiden. Zoals ook wel een beetje verwacht hadden ze niet heel veel prijzen gewonnen maar dat geeft niet. Al was er enorm veel verdriet bij sommigen omdat ze toch zo enorm hun best hadden gedaan? We hebben het geprobeerd te verzachten met een afsluiting bij de MacDo. Al met al was het een hele ervaring.
Kate heeft besloten na 1,5 jaar te stoppen. De trainingen vindt ze leuk, de optredens wat minder. Zeker na het optreden in Villeneuve-sur-Lot voor de Tour de France met 35 graden gehad te hebben was het echt klaar. Er viel dan nog weinig voor haar te lachen. Nu zit ze op turnen en doet dit met erg veel plezier. Ze hoeft hier (nog) geen wedstrijden voor dus dit is helemaal goed voor haar.
Na de zomer heeft Emma het ‘stokje’ overgenomen. Samen met haar beste vriendinnetje traint ze de woensdagmiddagen in de groep ‘les petites’. Ze vindt het erg leuk en heeft de eerste optredens achter de rug. Gelukkig heeft Emma iets meer ritmegevoel als Kate dus dat helpt😉
Omdat ze één van de kleinere en lichtere is wordt ze in sommige nummers de lucht in getild. Dat maakt het natuurlijk extra bijzonder. Daarnaast zijn er dit jaar nieuwe tenues besteld dus ze straalt helemaal (al vindt ze optreden ook nog best spannend). Onze agenda is voor het komend jaar dus voor een deel al bepaald maar dat is niet erg. Het zijn voornamelijk de mama's die mee mogen begeleiden (sommige papa's weten precies welke leuk zijn en ze wel/niet meegaan). En ik begin het frans meer onder de knie te krijgen waardoor het gemakkelijker wordt om met hun mee te kletsen. Het is een leuke club samen!
Comentarii